گچ کاری ساختمان

گچ از جمله مصالحی است كه در صنایع ساختمان سازی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و به علت ویژگی هایی كه دارد از زمانهای قدیم در امر ساختمان سازی مورد مصرف داشته است. در بسیاری از ساختمانهای قدیمی مخصوصاً در دوران صفویه كه اغلب آنها در اصفهان موجود می باشد گچ نقش مؤثری داشته و گچ بری های بسیار زیبایی از آن دوران باقی مانده است.

گچ به علت خواص خود از اولین قدم درایجاد یك بنا كه پیاده كردن حدود زمین می باشد و با اصطلاح برای ریختن رنگ اطراف زمین مورد نیاز می باشد و همچنین تا آخرین مراحل بنا كه سفید كاری و نصب سنگ است باز هم گچ مورد نیاز است و حتی در نقاشی ساختمان هم از گچ استفاده می نمایند.
منابع تهیه گچ :

گچ از پختن و آسیاب كردن سنگ بدست می آید. سنگ گچ از گروه مصالح ساختمانی كلسیم دار است كه بطور وفور در طبیعت یافت می شودو تقریباً در تمام نقاط روی زمین وجود دارد و از لحاظ فراوانی در طبیعت در ردیف پنجم می باشد. درایران هم تقریباً درتمام نفاط كشور مخصوصاً در كرویر مركزی و اطراف تهران جاجرود، آذربایجان یافت می شود. سنگ گچ با فرمول caso4,2H2o از سنگهای ته نشستی است و به علت میل تركیبی شدیدی كه دارد بطور خالص یافت نمی شود. بیشتر به دو صورت تركیب با كربن و با اكسیدهای آهن و خاك رس می باشد. سنگ گچ یا بصورت سولفات كلسیم بدون آب بدست می آید كه به آن انیدریت می گویند. سنگ گچ خالص بی رنگ است و سنگ گچ تركیب شده با كربن خاكستری و سنگ گچ تركیب شده با اكسیدهای آهن بی رنگ، زرد روشن و یا كبود و یا سرخ می باشد كه برحسب نوع اكسیدهای آهن این رنگها متفاوت است.

مصارف گچ :
گچ در ساختمان مصارف متعدد دارد از جمله ریختن رنگ ساختمان برای مشخص كردن اطراف زمین و پیاده كردن نقشه، ملات سازی، گچ وخاك، سفیدكاری وسنگ كاری كه درمورد اخیر برای نگهداشتن سنگ بطور موقت در جای خود تا ریختن ملات پشت آن مورد مصرف دارد و در صنایع قالبسازی و ریخته گری برای قالب سازی مصرف می شود و در كارهای طبی برای شكسته بندی مورد نیاز است.

 

برخی نکات کاربردی در گچ کاری ساختمان

۱- گچ در برابر آب و رطوبت مقاومت ندارد. بنابراین در مقابل رطوبت بسیار ضعیف عمل می کند. از اینرو از گچ نباید در فضاهای مرطوب استفاده شود.

۲- گچ نسبت به سایر مصالح ساختمانی سرامیکی سبک تر است  و این یک مزیت در طراحی نمای ساختمان و سبکی وزن آن محسوب می شود .

۳- گچ به سرعت با آب واکنش داده، متبلور و سخت می شود. برای کندگیر کردن گچ، باید ملات گچ کشته تهیه کرد. البته این ملات تنها برای پوشش نهایی دیوار و سفیدکاری استفاده می شود و به دلیل مقاومت پایین، ضخامت آن از ۱ تا ۲ میلیمتر بیشتر باشد.

۴- هنگام استفاده از گچ باید در نظر داشت که گچ فلزات را سولفاته می کند بنابراین فلزات نباید در تماس مستقیم با گچ باشند .

۵- وجود گچ در خاک محل اجرای پروژه (بیش از 4 درصد) سبب کاهش عمر مفید سازه می شود.

۶- در صورت استفاده از خاک در ملات، باید به نسبت گچ و خاک توجه کرد. این نسبت می تواند از نصف تا دو برابر گچ باشد. که این میزان به قدرت گچ و زودگیری گچ دارد، هرچقدر گچ زودگیرتر باشد به خاک بیشتری نیاز دارد .

۷-استفاده از گچ های پلیمری به جای گچ های معمولی به چسبندگی بیشتر، دیر گیر بودن و پرت کمتر گچ، مقاومت بالاتر در برابر ضربه و فشار، مقاومت بسیار بالاتر در برابر رطوبت، عدم ترک خوردگی و اجرای تک مرحله‌ای بدون نیاز به گچ و خاک منجر می شود.

گچ کاری ساختمان

سنگ کاری نمای ساختمان

توصیه هایی برای اجرای نمای سنگی ساختمان

۱-سنگهای گرانیت و مرمریت را اسکوپ کنید.

۲-هنگام اجرای نمای سنگ،سنگهای تراورتن بلند و در معرض آفتاب را حتما اسکوپ کنید.

۳-سنگهای بلند در دو نقطه یا بیشتر بصورت مجزا از هم را اسکوپ کنید.

۴-از تابش مستقیم آفتاب به نما با پرده یا حجاب در حین اجرای نمای سنگ جلوگیری شود.

۵-خاک و پودر سنگ ناشی از برشکاری و غیره از سنگها کاملا پاک شود.

۶-در پشت سنگها از ماسه، نوع شسته و بدون خاک و همچنین ملات کم سیمان استفاده شود.

۷-حدالامکان از پرکردن فضای ملات خور پشت سنگ با لاشه و غیره خودداری شود.

۸-از بکار بردن ملات خشک و نسبتا سفت در نمای سنگ خودداری شود.

۹-عملیات را در زمانهای یخبندان اجرا نکنید و از یخ زدگی ملات جلوگیری شود.

۱۰-از اتصال سنگها و قطعات برروی هم با چسب سنگ خودداری شود.

۱۱-حتما سنگهای توری دار (در پشت سنگ توری چسبانده شده) را اسکوپ کنید.

۱۲-بلافاصله بعد از خشک شدن ملات در اتمام کار هر قسمت یا چند ردیف سنگ، بندکشی صورت پذیرد.

۱۳-حجم سازیها و برجسته کاریها برای اشکال بزرگ و سنگهای سنگین بصورت اصولی و با محاسبه و بدون طرح میلگرد و رابیتس اجرا شود.

۱۴-ضخامت سنگها در نمای سنگ می بایست حدالامکان یکسان و مابین ۱.۵ تا ۲ سانتیمتر بوده و از سنگهایی با ضخامت متفاوت و یا ضخامت کمتر از ۱.۵ سانت پرهیز شود.

 

 انواع روش‌های سنگ کاری نمای ساختمان

  • روش اجرای‌ تر یا دوغاب
  • روش اجرای نمای خشک
  • اسکوپ یا شیارزنی سنگ

در حالت کلی سنگ کاری نمای ساختمان به دو حالت کلی، تر و خشکه‌چینی انجام می‌گردد.

روش اجرای‌ تر یا دوغاب

روش سنتی و متداول که در ایران به کار می‌رود روش‌تر یا دوغاب است. در این روش سنگ در سطح نما چیده شده و دوغاب پشت سنگ ریخته می‌شود. پس از خشک شدن ملات یا همان دوغاب، سنگ به‌نما می‌چسبد. در این روش احتمال جدا شدن سنگ از نما وجود دارد و امکان تغییر و بازسازی و جابجایی سنگ پس از نصب وجود ندارد.

روش اجرای نمای خشک

از این روش برای اولین بار جهت نصب سنگ در برج‌های بلند در آمریکا استفاده گردید. این روش از دهه هفتاد در ایران اجرا شد و طی این سال‌ها گسترش یافت. در این روش، ابتدا سطح نما شاسی کشی شده و با نصب گیره پین دار در پشت سنگ، سنگ به‌صورت کشویی وارد شاسی می‌شود.تنها نقص وارد بر این روش نسبت به روش سنتی دوغابی این است که درروش خشک نمی‌توان به‌راحتی نماهای شکسته و کلاسیک را اجرا نمود.

 

سیم کشی ساختمان و نورپردازی

انواع سیم کشی ساختمان

سیم کشی ساختمان بسته به نوع پروژه و کاربرد ساختمان به دو روش توکار و روکار انجام می‌شود.

در سیم‌کشی روکار سیم‌ها از روی گچ دیوار عبور داده می‌شوند که معمولاً به جهت حفظ زیبایی، نظم و امنیت از یک لوله برق مخصوص یا داکت برای پوشاندن سیم‌ها استفاده می‌شود. با وجود اینکه این روش سیم‌کشی یکی از ضعف‌های ساختمان بشمار می‌رود، ولی اگر مشکلی در سیم‌کشی به وجود بیاید عیب‌یابی و دسترسی به سیم‌ها برای رفع مشکل آسان‌تر است.

در مقابل این روش، سیم‌کشی توکار بسیار متداول شده و شیوه‌ای مناسب و قابل اجرا برای تمامی پروژه‌های ساختمانی مسکونی، تجاری، اداری، تفریحی و غیره است. در این روش هم ظرافت و زیبایی ساختمان حفظ خواهد شد و هم ایمنی رعایت می‌شود. در روش سیم‌کشی توکار، سیم‌ها از زیر سیمان یا گچ یا زیر کار عبور می‌کنند. در محل‌هایی که نیاز به لوله گذاری نیست سیم مخصوص داخل دیوار قرار می‌گیرد. در سیم‌کشی توکار هم می‌توان از سیم‌های مخصوص و مجهز به چند لایه عایق، به‌طور مستقیم در زیر گچ استفاده کرد و هم می‌توان لوله‌های خرطومی و PVC مخصوصی را در زیر گچ کار گذاشت و به کمک فنر مخصوص سیم‌کشی، سیم‌های برق را درون آن‌ها قرار داد.

سیم کشی ساختمان

روش‌های سیم کشی در مدل توکار

در روش سیم‌کشی توکار، موقعیت سنجی اهمیت خاصی دارد. کارشناس برقکاری ساختمان باید بهترین و اقتصادی‌ترین روش برق کشی را با حفظ معیار‌های مهم اجرا کند. روش‌های متداول این سیم کشی ساختمان عبارت‌اند از:

۱- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه تقسیم: این روش سیم کشی ساختمان در گذشته بسیار متداول بود که در نقطه‌ای معین از دیوار (معمولاً در بالای کلید‌ها و پریز‌ها) یک جعبه تقسیم قرار می‌دادند و از داخل این جعبه سیم‌های لازم خارج می‌شدند. البته این شیوه تقریباً منسوخ شده است و حتی استفاده از آن را غیرقانونی اعلام کرده‌اند.

۲- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه کلید و پریز: در این روش فضایی داخل دیوار در نظر گرفته می‌شود که جعبه کلید یا پریز در آن قرار می‌گیرند که علاوه بر حفظ زیبایی با باز کردن پیچ‌ها و در آوردن بخش بیرونی کلید و پریز به راحتی می‌توان به سیم‌ها دسترسی داشت.

۳- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه فیوز: در این روش با توجه به میزان نیاز به برق در بخش‌های مختلف فضای ساختمان، می‌توان  با کنترل چگونگی توزیع برق و با بردن سیم‌ها به داخل جعبه فیوز از آن جا توزیعشان کرد. مزیت این روش سیم‌کشی نسبت به جعبه تقسیم و قوطی کلید این است که در صورت بروز مشکلات فنی و نیاز به بررسی مجدد، عیب‌یابی بسیار آسان خواهد بود البته این روش نسبت به روش‌های دیگر پرهزینه‌تر است.

سیم کشی ساختمان

انواع سیم در سیم کشی

هر سیم الکتریکی از یک فاز و یک نول تشکیل شده است. سیم‌های تک رشته در سیم‌کشی توکار مورد استفاده قرار می‌گیرند و سیم‌های دو رشته‎ای در سیم‌کشی روکار استفاده می‌شوند:

  • سیم‌های افشان هم که معمولاً برای سیم‌کشی توکار مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ چند رشته سیم به هم تابیده هستند که با عایق‌هایی از جنس PVC پوشیده شده و تا ۷۵۰ ولت را پشتیبانی می‌کنند.
  • سیم‌های مفتولی دارای یک رشته سیم هادی بوده و به دلیل انعطافی که دارند، قابلیت فرم گیری دارند. این نوع سیم‌ها را در تابلوهای برق و سیستم‌های برق فشار قوی به کار می‌برند.
  • سیم‌های نیمه افشان ویژگی‌هایی مابین سیم افشان و مفتولی را دارند. میزان تابیدگی این سیم‌ها نسبت به نوع افشان کمتر، اما در مقابل، انعطاف‌پذیری بالاتری دارند.
  • برای سیم تلفن، از سیم دو زوج فویل دار استفاده می‌شود تا احتمال نویز گرفتگی خطوط تلفن کمتر شود.

سیم کشی ساختمان

نقشه سیم کشی ساختمان به روش توکار

سیم کشی ساختمان در روش توکار در سه بخش انجام می‌شود. در مرحله اول در هنگام ساخت ساختمان، مرحله دوم بعد از کف کاری، کاشی‌کاری و سفیدکاری دیوار‌ها و مرحله سوم بعد از نقاشی و تمام کردن کف انجام می‌شود.

در ابتدا باید نقشه ساختمانی شامل سیستم‌های روشنایی و صوتی، سوکت‌های برق، تلفن، آنتن مرکزی، آیفون، فن کویل‌ها، اطفاء حریق، برق اضطراری و موتورخانه ترسیم و سپس نقشه کشی اجرا شود.

سیم کشی ساختمان

جعبه‌های برقی که مخصوص نصب کلید و پریز هستند باید روی دیوار نصب شوند. طبق نقشه، مکان‌هایی را که برای نصب کلید و پریزها و جعبه فیوز روی دیوار در نظر گرفته شده قوطی گذاری و محکم می‌شوند. پس از تراز کردن مکان کل جعبه کلیدها باید  مسیر لوله‌ها با شابلون و دستگاه شیار زن مشخص شوند. سپس کلیدها و پریزها روی دیوار توسط شابلون به صورت دقیق و تراز نصب می‌شوند. برای روشنایی سقف هم مکان آن توسط دستگاه مخصوص آماده می‌شود.

کابل

لوله پولیکاهایی که برای ورودی و خروجی سیم‌ها به داخل جعبه فیوز هستند جوشکاری و فیکس و نصب می‌شوند. لوله‌های برق محل عبور سیم‌های برق، تلفن و آنتن به مکان‌های مختلف ساختمان هستند و پس از قوطی گذاری باید لوله‌های برق در جای خود محکم شوند. از انواع مختلفی از لوله‌های برق می‌توان به لوله‌های فلزی، گالوانیزه و همچنین کاربردی‌ترین آن یعنی لوله‌های P.V.C اشاره کرد. لوله‌های برق طبق استانداردهای برق ساختمان برای ارتباط با نقاط مختلف از کف ساختمان عبور می‌کنند و همچنین از لوله‌های خرطومی نیز در برخی مکان‌ها جهت لوله کشی‌هایی با مسیر کوتاه استفاده می‌شوند.

سینی‌های برق با توجه به نقشه برای ورود کابل کشی برق تلفن، آنتن‌های ماهواره و… در جای خود فیکس و درنهایت در این مرحله جعبه فیوز نصب می‌شود.

سیم‌گذاری داخل لوله پولیکا، انداختن کابل شیددار برای بلندگوهای اتاق، کابل‌کشی از جعبه فیوز و عبور آن از سینی برق، کابل‌کشی تلفن، تمیز کردن قوطی کلیدها و بریدن لوله‌های اضافی روی کار، عایق‌کاری و سیم‌کشی بیرون ساختمان در دومین مرحله انجام می‌پذیرد.

در مرحله سوم سیم کشی ساختمان، نصب کلید و پریزها و تراز کردن آن‌ها، نصب فیوزها داخل جعبه فیوز، نصب آیفون تصویری، بستن سوکت‌ها و شستی‌های مربوط به آن، نصب آنتن مرکزی و سوئچینگ‌های مربوط به آن، نصب سوئچینگ‌های ماهواره، نصب چشم لایتینگ در راه پله و پارکینگ‌ها، نصب چشم لایتینگ در سرویس‌ها برای هود مرکزی و نصب نورهای مخفی داخل سقف کاذب، اتفاق می‌افتند.

کابل کشی ساختمان

پس از اتمام سیم‌کشی نیاز است کابل و علامت گذاری سیم‌ها توسط کارشناسان تاسیسات مربوط تست شوند. باید درستی و کامل بودن مراحل سیم کشی ساختمان را بررسی و عیوب احتمالی را به‌طور کامل برطرف کرد.

 اصول سیم کشی ساختمان

۱- استفاده از تجهیزات مناسب و استاندارد و با کیفیت هزینه بالاتری دارد اما هر چه تجهیزات از استاندارد‌های ایمنی بیشتری برخوردار باشند، احتمال و خطرات مرتبط با فرسودگی، پارگی، اتصالی، برق گرفتگی، آتش سوزی و هزینه تعمیرات کاهش می‌یابد. همچنین در مصرف برق نیز صرفه‌جویی خواهد شد.

۲- در سیم کشی ساختمان باید نهایت دقت و تمرکز را داشت تا تمامی اتصالات به درستی صورت گیرند و محکم باشند. وجود اتصالات قوی بین سیم‌ها باعث می‌شود که جریان مناسبی رد و بدل شود و زمینه به وجود آمدن هر گونه خطایی از بین برود.

۳- از موارد مهم و قابل توجه در سیم کشی ساختمان سیم ارت یا سیم اتصال به زمین است که در خصوص برخی از لوازم خانگی برقی باید مورد توجه قرار گیرد تا از بسیاری از خطرات احتمالی جلوگیری می‌نماید.

۴- به نوع، تعداد و ضخامت سیم‌هایی که برای سیم کشی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید دقت شود به طور معمول در سیم‌کشی پریز سالن و اتاق‌ها و کولر آبی از سیم شماره ۲.۵، سیم‌های مربوط به روشنایی‌ها مثل لامپ ها، لوسترها، هالوژن‌ها از شماره ۱.۵ و سیم‌های ۴ برای کولر گازی و سیم اصلی ساختمان مسکونی استفاده می‌کنند.

نقشه ساختمان

چیزی که مسلم است، سیم کشی ساختمان کاری کاملاً تخصصی است و اجرای آن نیاز به نیروی ماهر و متخصص دارد چه بخواهید کولر آبی خانه‌تان را سیم‌کشی کنید. در این مطلب تنها اطلاعات کلی در مورد بعضی موارد سیم‌کشی در اختیار شما قرار گرفت.

ابزار و گچبری
همانطور که در هر کاری ابزار و وسایل مخصوص آن کار مورد نیاز است، در کارگچبری و گچکاری هم بدون داشتن ابزار و وسایل حرفه ای مخصوص، کار با مشکل مواجه شده و در نهایت کیفیت مطلوب را نخواهد داشت، هر چند که گچ کار با سابقه باشد و در کار خود تبحر داشته باشد.
بنابراین برای انجام عملیات مهمی مثل گچکاری در ساختمان، که کوچکترین اشتباه به چشم می آید و نیاز است تا دقت و تخصص بسیار به کار برده شود، نه تنها باید در انتخاب گچکار دقت کافی را به خرج داد که تجربه و سابقه مناسبی داشته باشد، بلکه باید در انتخاب وسایل و ابزار مورد نیاز هم دقت کافی داشت.
از این رو آشنایی با این ابزار در انتخاب صحیح آنها میتواند به شما کمک کند.

 

ابزار گچ کاری

گچبری و گچکاری از هنر های تخصصی هستند که برای انجام این خدمات نیازمند ابزار و وسایلی است که گچبر و گچکار بتواند به بهترین شکل کارش را انجام دهد و مشتری هم بهترین نتیجه را مشاهده کند.

ابزار های گچ کاری و گچبری به تزئینات گچی اطلاق می شوند که معمولا بصورت نواری و در طول اجرا می شوند و نام های مختلفی دارند که از نظر شکلی نیز با هم تفاوت دارند.

 

ابزار گچبری مدرن

گچبری مدرن  به سه حالت کلی تقسیم بندی می شوند:

الف) طرح های سطحی و زمینه ای : این طرح در گچبری مدرن دارای نظم خاصی می باشد و به صورت تکه تکه زیر پوشش طرح خاصی قرار می گیرد. از این طرح برای دیزاین سقف و دیوار و حتی قاب های گچی آماده استفاده می شود.

ب) طرح های حاشیه ای : این طرح به صورت یکپارچه و منظم می باشد که یک مسیر را به صورت پیوسته یا تکه تکه و ممتد طی می کند و زیر پوشش طرحی قرار خواهد گرفت. مانند کناره های راه پله و سقف و جاهایی که در گوشه و کنار قرار داشته باشد.

ج) این طرح به صورت خاص و منحصربه فرد می باشد که به صورت واحد برای گچبری منازل استفاده می شود و از آن می توان در هرجایی استفاده کرد. مانند : سر قاب یا سر ستون و دور قلاب و… این مدل گچبری ها به صورت جداگانه ساخته می شوند.

گچبری مدرن  دکوراتیو با استفاده از کناف و رابیتس ایجاد می شود.

 

ماله گچ کاری و انواع آن

ماله گچبری

ماله اولین ابزار گچبری است.ماله ای کوچک برای پخش نمودن و پرداخت کردن اسکلت اصلی نیاز است.
در هنگام خرید ماله، باید به این نکته توجه داشت که لبه های ماله بسیار تیز و برنده نباشد.زیرا در موارد زیادی باعث ایجاد جراحات به دست استاد کار شده است.
نکته ی دیگر این است که ماله ها هرکدام برای منظوری ساخته شده اند.برخی ماله ها برای لکه گیری و برخی دیگر برای گچکاری هستند.

استامبولی:

استانبولی

ظرفی است که مصالح را در آن مخلوط میکنند.
در استفاده از استامبولی همیشه یک نکته فراموش می شود که بعد از انجام عملیات باید استامبولی شسته شود.به طور مثال زمانی که عملیات سیمان کاری به پایان می رسد، شاید به سادگی و آسانی بتوان آن را شست، ولی اگر چند روز از آن بگذرد دیگر پاک کردن آن به آسانی امکان پذیر نیست.

دمبر:

دمبر

گچ کار با دمبر شناخته می شود. زیرا دمبر است که زیر دست گچبر، گچ را به یک اثر هنری در می آورد. دمبر همانند چاقو است با این تفاوت که تیزی آن تنها در قسمت نوک آن است که با آن گچ را می برند.دمبر اصلی ترین وسیله ی گچ بری است.

بومخوار:

بومخوار

همانطور که از نامش پیداست برای تمیز کردن زمینه ی بوم استفاده می شود.

ابزار گچبری

ابزار نقالی:

برای زیر و رو کردن کارهای گچبری و ساخت و ساز گل و برگ و… بکار میرود.

وردنگی:

برای خط کشی کردن جای گرته شده استفاده می شود، که بعد از عمل بتوان برش را انجام داد.

قلم بوم گیر:

برای قاشقی کردن کلیه ی مکان ها حتی برگ ها و دیگر کارهای قاشقی دار مورد استفاده قرار می گیرد و از لبه ی گرد کوچک آن نیز درچُدَنی سازی استفاده می شود.

ابزار پلی استایرن در گچبری مدرن

پلی استایرن ابزاری در گچبری مدرن می باشد که از یک ماده ی پتروشیمی به نام مونومر استایرن ساخته شده است که پلیمری مصنوعی می باشد. این ابزار به سه گونه ی معمولی و مقاوم و انبساطی موجود می باشد.
فیبر استخوانی ویا تخته چوبی از ابزار و وسایلی است که با ان می توان کشو های مختلف برای هر یک از اشکال طراحی شده درگچبری دور دیوار ها و زاویه های بین دیوار وسقف و قاب های هلا لی را با اشکال مختلف ساخت.

پلی یورتان

این ابزار که نام انگلیسی آن Polyurethane می باشد در دسته ای از مواد شیمیایی قرار دارد که با واکنش ایزوسیانات ها و پلی ال ها تشکیل خواهد شد.
برای ساخت فوم های نرم و سخت و ترموپلاستیک ها، الاستومرها و ….  از این ابزار در گچبری مدرن  استفاده می شود. از این ابزار برای ساخت گچبری پیش ساخته دکوراتیو برای خلق طرح ها و جلوه های زیبای دکوراتیو و همچنین نمای خارجی ساختمان استفاده می شود
هنر گچبری در زمینه گل بوته سازی طرحهای هندسی وگره وکتیبه نگاری به اوج خود رسید یکی از فاخرترین نمونه های گچبری دوره ایلخانی مهراب اولجایتو در مسجد جامع اصفهان است .

۷ نوع ابزار گچبری پیش ساخته

ابزارهای گچبری پیش ساخته  یکی از پیشرفته ترین ارتقاء معماری امروز است، که عمق و ظرافت را به دیوارهای ساده اعمال میکند. انتخاب نوع ابزار جهت  اجراء می تواند یکی از  دشواری های تغییرات دکوراسیون باشد، بنابراین ما در اینجا انواع این ابزارها را به شما معرفی نموده ایم:

گچ

ابزاهای گچبری یکی از قدیمی ترین نوع ابزارهای سقف و دیوار است،این پروفیلها در دو نوع پیش ساخته و دست ساز مورد استفاده قرار میگیرد.
به دلیل سفارشی بودن و سخت بودن اجرای این ابزارها،گچبری از نوع گچی یکی از گرانقیت ترین انواع این ابزارها است. همچنین این ابزارها بسیار سنگین بوده و به راحتی ترک میخورد.

چوب

ابزارهای پیش ساخته چوبی را میتوان هم از نوع چوب طبیعی و هم چوبهای فراوری شده مورد استفاده قرار داد. ابزارهای چوبی به دلیل وجود الگوهای رنگی چوب به اتاق گرما اضافه میکند. از مشکلات استفاده از ابزارهای چوبی این است که نسبت به تغییرات دمایی و رطوبت بسیار حساس است و همچنین قیمت تمام شده بسیار گران خواهد بود.

MDF

از ابزارهای پیش ساخته MDF میتوان در بازسازی خانه ها استفاده نمود MDF یک جایگزین پایدار و کم هزینه برای چوب جامد است. عدم نیاز به رنگ از مزایای استفاده از این ابزارها به نسبت چوب طبیعی است.باید توجه نمود که MDF نیز ضد آب نیست و در محیطهای مرطوب و در دمای متغیر تغییر شکل میدهد.

ابزارهای پلی یورتان ابزارهای گچبری پیش ساخته از جنس پلی یورتان یکی از به صرفه ترین ابزارهای موجود در صنعت ساختمان است. این ابزارها پایداری بیشتری از چوب در مقابل پوسیدگی و همچنین در مقابل حشرات دارند. پروفیلهای پلی یورتان همانند گچ هستند. توجه داشته باشید ابزارهای پلی یورتان کمی نرمتر از چوب است و دارای رنگ اولیه سفید هستند که به دلخواه میتوان رنگ آمیزی نمود.
ابزارهای پلی یورتان کاملا ضد آب و رطوبت هستند و حتی در محیطهایی مثل استخر و سرویسهای بهداشتی هم میتوان استفاده نمود.

پلی استایرن

ابزارهای پیش ساخته پلی استایرن را میتوان با قیچی و یا چاقو برش داد و با چسب ساختمانی نصب نمود. پلی استایرن دارای بافت نازک و ضعیف است و همچنین حساس به رطوبت و آب هستند.

ابزار زنی با گچ

در کشوزنی از ابزارهای مختلفی به شرح زیر استفاده می شود :
1- برجسته کاری
2- کنده کاری و حکاکی
3- حاشیه پخ
4- کنج
5- کاو مسطح
6-تاج
7- ابزار نیم گرد
8-ابزار ربع گرد
9- ابزار محدّب دارای مقطع مربع دایره
10-قاب- کاو

کِشوزَنی

کشوزنی

برای کشو زنی سه گونه ابزار مورد استفاده قرار می گیرد که عبارت اند از :
الف- ابزاری که بر لبه ی جاسازی می خورد.
ب- ابزاری که فقط بر سطح کار می خورد و تکیه بر شِمشه دارد .
ج- ابزاری که سطح کار می خورد و در گوشه ی آن سوراخی تَعبیه گردیده که بوسیله ی ریسمانی به یک میخ متصل است.
بعد از خط اندازی زیر کار،معمولاً مراحل:گچ اندازی وکُشته کِشی با اَبزار وپنبه آب ،صورت می گیرد . برای اَبزار زنی از گچ خوش مایه که باید سفت تر از گچ گُل و و برگ سازی باشد، استفاده می شود .

نحوه کشوزَنی

ابتدا از زاویه ی بین دیوار وسقف به مرکز کنج و با شعاع 15سانتی متر، دور تادور را با پرگار و یا باریسمان آغشته شده به رنگ علامت می زنیم و بعد شمشه ای به ضخامت 25 میلی متر را در سقف برابر با خط ریسمان می کوبیم . پس از علامت گذاری، محل ابزار زدن باید زخمی شود و به محل کار تعدادی میخ می کوبیم . پس از آماده شدن گچ، داخل شمشه را گچ اندازی می کنیم. بعد از سفت شدن، شمشه را به آرامی ضربه زده و از گچ جدا می کنیم. این عمل را دور تا دور سقف ادامه می دهیم. به این کار جاسازی می گویند .
کِشو، ابزاری اصلی در ابزار زنی است که ممکن است چوبی ،فلزی و یا از جنس pvc باشد.
این کشو در طرح ها و گونه های مختلف می تواند باشد. ابزار گچی را می توان در هر جا ومکانی استفاده کرد. روی دیوار،سقف ،کُنج ها ، سطح های ممتد و کشیده و…
ابزار زنی سطحی ترین فعالیت درشاخه ی گچبری است که گچبر مبتدی برا ی شروع کار ابتدا ابزار زن می شود .

اَندِلیک سازی (جاچراغی)

در واقع در سقف ها، پوشش به صورت کاذب می باشد که به فُرم ها و نوع های مختلف جهت زیباسازی درسقف هاازآن استفاده می گردد. سقف کاذب، سقفی است که به اسکلت ساختمان متصل بوده و بار آن به سازه ی اصلی ساختمان وارد می شود. در اندلیک سازی بین سقف اصلی و قسمت زیرین سازه ی اصلی، فضای خالی به وجود می آید که اندلیک ها می تواند صاف با ارتفاع محدود و یا به شکل های مختلف ساخته شوند .در این نوع سقف کاذب می توان از مصالح سبک استفاده نمود و قاب بندی آن به نحومناسبی به اسکلت  بندی ساختمان متصل شود تا ضربه و تکان های ناشی از زلزله به آن ها، موجب خرابی دیوارهای مجاور نگردد .
در هر ساختمان به طور کلی پس از اتمام سفت کاری ،نازک کاری شروع می شود که رعایت اصول،روش هاو فنون و اجرای مناسب اندود کاری و پس از آن رنگ آمیزی، جلوه ای خاص به ساختمان می دهد .
ابزار و وسایلی که یک گچ کار نیاز دارد عبارتند از :آب،گچ،داربَست، شمشه ی آلومینیومی، چوبی و یا آهنی ،گیره یا پُل یا شمع،استامبولی، ماله،کاردَک ،کیسه ی پلاستیکی، هم زن، میخ، تیشه، شاقول ،ریسمان ،مداد، تراز و ….
سطحی را که می خواهیم گچ کنیم بنا به موقعیت آن، تعدادی گچ برجسته ی هم سطح یا هم تراز و یا هم شاقول روی سطح قرار داده و با شمشه قرار نهادن روی تمام کُروم ها (گچ های برجسته) و گچ کردن زیر شمشه ها، ریل هایی گچی درست کرده و در پایان گچ را مابین این ریل ها  مالیده و شمشه را روی ریل کشیده  که متناسب با صافی ریلهای گچی، سطح گچ کاری شده تخت می شود.

به طور کلی چهار نمونه گچ در گچ کاری قابل استفاده است:

الف– گچ آماده:

گچی است که به صورت دوغ آب بوده و پس از مدتی سفت می شود و برای پرکردن فضا های تو خالی مناسب است .

ب– گچ عسلی:

گچی است که مقدار گچ آن از آب آن به تناسب بیشتر باشد که محلولی مانند کشک به وجود می آید. این گچ پس از سفت شدن، سختی خاصی را به خود می گیرد. این گچ برای کروم گرفتن بسیارمناسب است.

ج- گچ دَستی:

این گچ ،گچی سفت است که کمی آب را به گچ اضافه می کنند و گچ خمیر می شود .گچ دستی، مایع نمی تواند باشد و بسیار سفت می شود و مخصوص بند کردن جسمی به جسم دیگر است .

د- گچ کُشته:

گچی است نرم ودیر سفت  که فرصت خوبی را به گچ کار برای صیقل دادن سطح گچ کاری شده م

کاشی کاری وسرامیک

انواع روش‌های کاشی کاری مورد استفاده

کاشی کاری  وسرامیک منزل و ساختمان با سه روش اصلی انجام می‌شود. رایج‌ترین روش از بین این سه راه، روش ملات و دوغاب است که در مرحله پیش توضیح دادیم. در این بخش به معرفی دو روش دیگر نیز می‌پردازیم. سه روش اصلی کاشی کاری، به شرح زیراند:

  • روش ملات و دوغاب (توضیح داده شده در مرحله قبل)
  • روش کاشی کاری با چسب
  • روش کاشی کاری خشکه

 

روش کاشی کاری چسبی

مراحل زیرسازی در این روش، درست مشابه روش نصب کاشی با ملات سیمان و دوغاب است. تفاوت این روش این است که به جای ملات برای چسباندن کاشی‌ها از نوعی چسب به خصوص استفاده می‌شود. این چسب‌های صنعتی غالبا بر پایه رزین هستند و مقاومت بالایی دارند. چسب کاشی به صورت پودری در بازار موجود است و باید آن را با آب و همزن برقی مخلوط کرد تا به صورت ملات با غلظتی مناسب درآید.
ضخامت چسب در این روش باید حدودا یک سانتی‌متر باشد. از مزایای کاشی کاری چسبی این است که بدون نیاز به ملات ماسه سیمان و دوغاب، بسیار تمیزتر و سریع‌تر انجام می‌شود.

 

روش کاشی کاری خشکه

از روش کاشی کاری خشکه برای نصب کاشی در سطوح عمودی استفاده می‌شود. به کارگیری این روش چندان مرسوم نیست ولی برای کاشی کاری نمای ساختمان بسیار مناسب است؛ زیرا اتصالات کاشی را بسیار محکم‌تر و امن‌تر برقرار می‌کند.

در این سبک از کاشی کاری ساختمان، یک فریم بندی و شاسی کشی اجرا می‌شود و کاشی‌ها به وسیله گیره‌های مخصوص و بدون استفاده از ملات، به چارچوب‌ها متصل می‌شود. این اتصالات بسیار محکم و با ثبات هستند از این‌رو برای کاشی کاری نمای ساختمان کاملا مناسب و کاربردی‌اند.

نکات نصب کاشی و اشتباهات کاشی کاری

اگر یک کاشی کار حرفه ای برای نصب کاشی انتخاب کنید، مطمئن باشید که به نکاتی که در ادامه بیان می شود دقت لازم را دارد. اما برای اینکه خودتان هم بر اجرای درست کاشی کاری نظارت داشته باشید، این نکات را مرور کنید.

  • ارتفاع کاشی از لبه درها را جوری تنظیم کنید که اندازه قطر یک فرش فضای خالی وجود داشته باشد.
  • پس از پایان کاشی کاری مدت 24 ساعت تا 48 ساعت به کاشی استراحت بدهید و سپس اقدام به بندکشی بکنید.
  • در زمان کاشی کاری از ترکیب دقیق ملات آگاه باشید میزان ترکیبات ملات ممکن است بر اسا اندازه و نوع کاشی تغییر کند.
  • قبل از هر کار باید زیر سازی کار کاشی کاری را آماده کرده و در صورت نیاز ابتدا یک لایه سیمان برای صاف کردن سطح مورد نظر بکشید.
  • در زمان کاشی کاری از ابزار جدا کننده بین بندها استفاده کنید زیرا در زمان عایق بندی و بندکشی نیاز است که حتماً ملات به درستی و به مقدار مساوی بین بندها قرار بگیرد تا هم کار تمیزتر و زیبا باشد و هم بین کاشی‌ها به خوبی عایق شود.
  • اگر یک طرح خاص و گران قیمت برای کاشیکاری انتخاب کرده‌اید حتماً کاشی کاری را به یک کاشی کار خوب بدهید و همچنین از او بخواهید یک نمونه اولیه از اجرا طرح را به شما نشان دهد تا در صورت نیاز به تغییر طرح بتوان تغییرات را قبل از نصب انجام داد تا رضایت پس از کار برای شما افزایش یابد.
  • اگر نیاز به عایق‌هایی مانند ایزوگام می‌باشد باید پس از نصب ایزوگام برای جلوگیری از آسیب به سطح ایزوگام و همچنین محکم‌تر شدن کاشی‌ها یک لایه 3 تا 5 میلی‌متری از ملات ماسه و سیمان به میزان ترکیب 6 به 1 روی آن پاشیده شود. این کار باید حد اقل 24 ساعت قبل از کاشی کاری صورت گیرد.

رابیتس یا راویز

رابیتس

رابیتس  یا راویز محصولی از گروه فلزات است که برای کارهای تزئینی در صنعت ساختمان استفاده می‌شود. رابیتس ورقه فولادی مشبک است که از انواع ورق‌های گالوانیزه گرم تشکیل شده و با استفاده از مفتول‌های گالوانیزه رابیتس‌بندی به شکل یک لایه به شبکه فرعی متصل می‌شود.
رابیتس از کشش عرضی و پرس ورق‌های گالوانیزه تولید می‌شود و بعد از گذر از مرحله برش آماده استفاده می‌شود. از رابیتس در سقف‌های کاذب، گچ‌کاری، گچ‌بری، پوشاندن بتن سیمانی، ترمیم ترک‌های ساختمانی و … استفاده می‌شود.

استفاده از شبکه مناسب رابیتس باعث پیوستگی عمومی دیوار می‌شود و از ترک‌خوردگی و انفصال در کار جلوگیری می‌کند.

 تمام نکاتی که در مورد رابیتس باید بدونین

سقف کاذب رابیتس یکی از انواع قدیمی سقف کاذب هست. این نوع از سقف کاذب رو میشه در طرح‌های متنوعی اجرا کرد اما ریزه‌کاری های اجرایی زیادی هم داره.

سقف کاذب رابیتس چیست؟

همانطور که می‌دونین سقف کاذب انواع مختلفی داره که یکی از معروف‌ترین اونها سقف کاذب رابیتس و گچ هست. سقف کاذب رابیتس (که در بین بعضی از افراد به راویز شناخته میشه) شامل توری‌های گالوانیزه و گچ‌کاری روی اون هست و معمولاً در معماری‌های کلاسیک کاربرد بیشتری به عنوان سقف کاذب داره.

رابیتس چیه و چه کاربردهایی داره؟

رابیتس یا همون توری فلزی که ممکنه روی سقف‌های در حال ساخت دیده باشین (تصویر زیر) کاربردهای زیادی داره، مثلاً:

  • سقف کاذب و پوشاندن تأسیسات
  • گچ‌کاری و گچ‌بری‌ها
  • پوشش تیرآهن‌ها
  • پوشش بتن سیمانی
  • دکوراسیون داخلی
  • مجسمه سازی
  • نمای ساختمان

سقف کاذب راویز و گچ چه مزایا و معایبی دارن؟

زایای سقف کاذب راویز

  • در دسترس بودن مصالح و نیروی انسانی
  • قابلیت اجرای طرح‌های متنوع
  • سرعت اجرای نسبتاً مناسب

معایب سقف کاذب راویز

  • وزن نسبتاً زیاد در مقایسه با سقف کاذب کناف
  • دستمزد بالای گچ‌کار
  • مصرف زیاد گچ برای نازک‌کاری
  • محدودیت شرایط آب و هوایی و دما در هنگام اجرای لایه گچی
  • احتمال بالای ترک خوردگی لایه گچی بخاطر تفاوت همرفت گرمایی بین گچ و رابیتس
  • جاذب صدا نبودنِ سقف کاذب

مقدمات قبل از عملیات تخریب

  تخریب و نوسازی ساختمان قبل از شروع کار برای عملیات، بررسی مهندسی توسط شخص ذی‌صلاح برای تعیین شرایط کف دیوارها، چارچوب‌ها، اسکلت و امکان خراب شدن بدون برنامه بخش‌های ساختمان انجام شود. همچنین ساختمان‌های هم‌جوار بررسی شود.

مقدمات قبل از عملیات تخریب

  • کارفرما می‌بایست مجوز برای عملیات تخریب داشته باشد.
  • قبل از عملیات تخریب باید تمام انشعابات آب، گاز، برق جمع آوری گردد.
  • اگر برقراری انشعاب آب و برق در طی عملیات تخریب موردنیاز است، باید این انشعابات به صورت موقت برقرار و محافظت گردد.
  • باید خطر خرد شدن شیشه و شکسته شدن شیشه هرجایی که وجود دارد حذف شود.
  • عملیات تخریب باید از بالاترین نقطه ساختمان و دیوارهای پیرامونی شروع شود و به ترتیب به سمت پایین انجام گیرد.
  • قبل از شروع تخریب دیوارهای پیرامونی و کف طبقه زیرین، باید نخاله هریک از دیوارها و کف طبقات بالا برداشته شده باشد.
  • باید فقط پلکان‌، مسیرگذر و نردبان‌هایی که برای دسترسی به سازه ساختمان اختصاص یافته‌اند مورد استفاده قرار گیرند.
  • تمام پلکان‌ها، مسیر گذر و نردبان‌های مورد استفاده باید به طور مداوم بازرسی شوند که در شرایط ایمن و سالم نگه داشته شوند.
  • کانال‌های فلزی یا چوبی برای انتقال نخاله‌ها در زاویه بیش از ۴۵ درجه باید به طور کامل محصور شوند.
  • زمانی که عملیات تخریب در حال انجام نیست، نواحی اطراف دهانه تخلیه به طور ایمن بسته نگه داشته شود.

مواردی از آئین نامه حفاظتی کارگاه‌های ساختمانی

طبق مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان «ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا»، هر اقدامی که مستلزم جدا کردن مصالح از ساختمان به منظور حذف، نوسازی، تعمیر، مرمت و بازسازی تمام یا قسمتی از بنا باشد، تخریب نامیده می‌شود.  عملیات تخریب در بسیاری از فعالیت‌های عمرانی به عنوان اولین و حساس‌ترین بخش از مراحل اجرایی می‌باشد.

مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان «ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا»

ماده ۱۹۸: عملیات تخریب باید از بالاترین قسمت یا طبقه شروع و به پایین‌ترین قسمت یا طبقه ختم گردد، مگر در موارد خاصی که تخریب به طور یکجا و استفاده از مواد منفجره در فونداسیون و از راه دور با رعایت کلیه احتیاطات و مقررات ایمنی مربوطه و کسب مجوزهای لازم انجام و یا از طریق کشیدن با کابل و واژگون کردن و یا از طریق ضربه زدن با وزنه‌های در حال نوسان انجام شود.

ماده ۲۰۲: از تخریب قسمت‌هایی از ساختمان که باعث تخریب و ریزش ناگهانی قسمت‌های دیگر ساختمان گردد باید جلوگیری به عمل آید.

ماده ۱۹۲: قبل از اینکه عملیات تخریب شروع شود، باید بازدید دقیقی از کلیه قسمت‌های ساختمان در دست تخریب به عمل آمده و در صورت وجود قسمت‌های خطرناک و قابل ریزش، اقدامات احتیاطی از قبیل نصب شمع، سپر و حائل و ستون‌های موقتی جهت مهار آن قسمت‌ها به عمل آید.

جلوگیری از آلودگی زیست محیطی

موارد ضروری در تخریب ساختمان

در تخریب هر نوع ساختمان باید توسط پیمانکار تخریب در زمینه حوادث و سوانح پیش بینی نشده بیمه انجام گردد و نیز جهت جلوگیری از آلودگی صوتی و زیست محیطی، محدودیت زمانی جهت انجام کار در نظر گرفته شود.

در عملیات تخریب باید کارگران با تجربه بکار گرفته شوند و اشخاص ذی‌صلاح بر کار آن‌ها باید نظارت داشته باشند.

سایر افراد از جمله متصدیان ماشین آلات و تجهیزات مربوطه باید تجربه کافی در کار تخریب را داشته باشند و زیر نظر اشخاص ذی‌صلاح عملیات را انجام دهند.

از وارد شدن فشارهای افقی از انباشته شدن مصالح و ضایعات حاصل از تخریب در مجاور دیوارها باید جلوگیری شود.

مراحل تخریب ساختمان‌های فرسوده

  • درخواست قطع انشعابات گاز، آب و برق
  • باز نمودن شیرآلات و تجهیزات برقی و مکانیکی شامل: آب گرمکن، پکیج، کولر آبی، کولر گازی، فن‌های سرویس بهداشتی و آشپزخانه، هود، کابینت‌های آشپزخانه و سینک، روشویی، سینک ظرفشویی، اجاق شومینه، گاز رومیزی، باز نمودن لامپ‌ها، باز نمودن کلید پریزها و لوسترها و چراغ‌های حبابی داخل و خارج ساختمان، بیرون کشیدن سیم‌های برق از داخل دیوارها
  • ایجاد حریم ایمن طبق ضوابط شهرداری و مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان
  • جداسازی شیشه‌ها از درها و پنجره‌ها
  • جداسازی بازشوها (درهای چوبی و آهنی بازشو و پنجره‌ها)
  • جداسازی پنجره‌ها، چهارچوب فلزی درب‌های چوبی، چهارچوب درب‌های فلزی از دیوارها
  • برچیدن عایق رطوبتی بام و مصالح شیب بندی و رسیدن به پوشش سقف
  • چنان چه اسکلت ساختمان فلزی بوده و سقف از نوع طاق ضربی باشد ابتدا تخریب طاق ضربی و سپس تخریب دیوارها و سپس برچیدن اسکلت فلزی از بالاترین سقف به سمت پایین

دیوار و تیغه چینی

دیوارها یکی از متداول‌ترین عناصر قائم در ساختمان‌های گوناگون هستند‌. مطابق تعریف‌، اعضای سازه‌ای قائم با بعدی بزرگتر از ۳ برابر ضخامت،‌ دیوار نام دارند. دیوار عبارت است از یک ساختار ممتد، یکپارچه، محکم و استوار که از جنس آجر، سنگ، بتن، چوب یا فلز و غیره باشد، که ضخامت آن در مقایسه با طول و ارتفاع نازک است. دیوارها معمولاً به عنوان مجزا کننده فضاها از یکدیگر به صورت اجزا یا اتاق‌ها عمل می‌کنند یا به عنوان محافظ یک فضا هستند. علاوه بر این، این ساختار‌های عمودی، انتقال دهنده بار ساختمان به زمین هستند. عملیات دیوار چینی شامل انتخاب نوع آجر‌، ملات مصرفی و روش اجرای کار باید بر اساس مشخصات‌، نقشه‌های اجرایی و دستورات دستگاه نظارت صورت گیرد.

انواع دیوار از نظر نوع مصالح مصرفی

  • ‌دیوار آجری
  • ‌دیوار سنگی
  • ‌دیوارهای بلوکی
  • ‌پنل‌ها
  • ‌درای وال

انواع دیوار از نظر کاربرد

  • ‌دیوار خارجی
  • ‌دیوار داخلی (پارتیشن)
  • ‌دیوار باربر
  • ‌دیوار کرسی چینی
  • ‌دیوارحایل یا محافظ

کاربرد دیوارها‌

  • فضاسازی و خلق فضاهای نوین
  • محافظت از سرما و گرما
  • ایجاد عایق صوتی
  • ایجاد حریم خصوصی
  • محل مناسبی برای کار گذاشتن انواع لوله کشی‌ها و سیم کشی ‌های برق
  • تزئین و انجام کارهای هنری مانند گچ بری و نقاشی دیواری

مراحل اجرای تیغه چینی و دیوار

مرحله اول: نخست محل دیوارچینی با استفاده از متر تعیین می‌شود. معمولاً برای پروژه‌های بزرگ و حساس، تعیین دقیق دیوارهای داخلی با استفاده از دوربین نقشه‌برداری انجام می‌گیرد.

مرحله دوم: مصالح مورد نیاز اغلب تیغه و ملات هستند. ابزارآلات ساختمانی مورد استفاده در این فرآیند شامل متر، شمشه، استانبولی، ماله، ریسمان، تراز لوبیایی، شاقول و تراز است.

مرحله سوم: نخست باید محل تیغه چینی را  با ماله آبپاشی کرد تا ملات به خوبی به کف بچسبد. سپس ملات روی زمین ریخته شده و با ماله سطح ملات را صاف کنید (اولین لایه ملات را بهتر است به اندازه دو سانتی‌متر بریزید، زیرا این لایه تمام نیروی وزنی دیوار را تحمل می‌کند).

مرحله چهارم: حالا باید در دو طرف دیوار، یک آجر به عنوان تراز قرار گیرد. این دو آجر با استفاده ریسمان به یکدیگر وصل می‌شوند تا بتواند تراز افقی یک رج آجر را تعیین کرد. سپس آجرها را زنجاب کرده و از یک طرف دیوار به سمت دیگر در کنار هم قرار می‌گیرند. زمانی که رج اول تمام شد، با استفاده از تراز لوبیایی سطح عمودی آجر تراز می‌شوند. همچنین باید به اندازه یک بَند انگشت نیز بین هر تیغه فاصله باشد.

 

مرحله پنجم: ملات را روی رج اول آجر ریخته و طبق مراحل قبلی، تیغه چینی اجرا کنید. فراموش نکنید که بعد از چیدن هر رج، از شاقول برای در امتداد قرار داشتن آجرها به صورت عمودی استفاده کنید. همچنین تمام لایه‌های ملات باید به اندازه یک سانتی‌متر در نظر گرفته شوند.

کلام آخر

تیغه چینی یا فضاسازی داخل ساختمان با استفاده از دیوارهای داخلی، به مانند هر بخش بنا از اهمیت بالایی برخوردار است. مهم است روش اجرا را به خوبی بشناسید و بدانید که چگونه باید دیواری بی‌عیب و نقص بسازید. به ویژه برای مهندسان و دانشجویان عمران و معماری، یادگیری شیوه‌های اجرای ساختمان، در کنار خواندن دروس تئوری می‌تواند دید بهتری از ساختار اصلی یک بنا به آن‌ها دهد.